- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Δημοσιεύθηκε : 25 Δεκέμβριος 2014
Οι ορθοπαιδικές κακώσεις είναι το πιο συχνό είδος τραυματισμού, που όλοι οι άνθρωποι θα υποστούν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Οι πρώτες βοήθειες για τις ορθοπαιδικές κακώσεις πρέπει να είναι γνωστές σε όλους.
- Μυϊκές θλάσεις
Μυϊκή θλάση ονομάζεται η ρήξη μερικών μυϊκών ινών που ως αποτέλεσμα έχει την δημιουργία τοπικού αιματώματος. Ο πόνος είναι άμεσος και έντονος στην προσπάθεια κίνησης. Οι μυϊκές θλάσεις εντοπίζονται συχνότερα στους προσαγωγούς, στους μυς του μηρού και της κνήμης και στους μυς των άνω άκρων .
Συνιστώνται τα εξής:
Ξαπλώστε το άτομο που έχει υποστεί την μυϊκή θλάση σε αναπαυτική θέση και τοποθετήστε μια σακούλα με πάγο τυλιγμένη σε μία πετσέτα η οποία έχει αποιδηματική δράση και χαρίζει μία αίσθηση ανακούφισης.
Αποφεύγονται: τα ζεστά επιθέματα και οι περιδέσεις με ελαστικούς επιδέσμους.
Αν οι ενοχλήσεις επιμένουν θα πρέπει να γίνει εκτίμηση από ορθοπαιδικό ιατρό.
- Μυϊκές κράμπες
Μυϊκή κράμπα είναι η απότομη και επώδυνη συστολή ενός μυός. Συνήθως συμβαίνει κατά την διάρκεια σωματικής άσκησης και μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια.
Συνιστώνται τα εξής:
Τεντώνουμε τον μυ που έπαθε την κράμπα και τον κρατάμε σε διάταση κάνοντας τοπικό μασάζ. Επαναλαμβάνουμε μερικές φορές αν χρειαστεί.
- Τραυματισμοί μαλακών μορίων (μώλωπες, εκχυμώσεις, αιματώματα)
Είναι οι πιο συχνές ορθοπαιδικές κακώσεις και προκαλούνται τις περισσότερες φορές από άμεση πλήξη, δηλαδή από άμεσο τραυματισμό σε περιοχή του σώματος.
Συνιστάται: παγοθεραπεία και περιορισμός της κίνησης. Μεγάλα αιματώματα σε αρθρώσεις, όπως το γόνατο, μπορεί να χρειαστούν παρακέντηση από ορθοπαιδικό.
- Διαστρέμματα
Διάστρεμμα καλείται η βλάβη (μερική, ή ολική) των συνδέσμων μίας άρθρωσης που προκαλείται από μια κίνηση με έντονη βία. Συχνότερα διαστρέμματα εμφανίζονται στην περιοχή της ποδοκνημικής άρθρωσης. Στην αρχή ο πόνος είναι έντονος με μικρή διάρκεια και στην συνέχεια παρατεταμένος με μικρότερη ένταση και οίδημα της περιοχής.
Συνιστώνται τα εξής:
Τοποθετήστε μία παγοκύστη στην άρθρωση, ή βάλτε το άκρο που έχει υποστεί την κάκωση κάτω από παγωμένο νερό.
Εφαρμόστε ελαστική επίδεση, με ήπια πίεση, ειδικά αν η περιοχή είναι πρησμένη.
Τοποθετήστε το μέλος που έχει υποστεί το διάστρεμμα σε υψηλότερο επίπεδο από την οριζόντια θέση του σώματος.
Πρέπει να αποφεύγονται τα εξής:
Αποφεύγετε να στέκεστε σε όρθια θέση γιατί ο πόνος γίνεται έντονος και προκαλείται οίδημα στην περιοχή εάν ο τραυματισμός είναι στο πόδι.
Αποφεύγετε τα ζεστά επιθέματα, ή τις θερμαντικές αλοιφές που ζεσταίνουν την περιοχή του τραυματισμού και επιδεινώνουν το οίδημα.
Μην προκαλείτε απότομες κινήσεις, ή πίεση στην τραυματισμένη περιοχή.
Αναζητήστε ιατρική βοήθεια για περαιτέρω κλινικοεργαστηριακό έλεγχο.
Μην ξεχνάτε ότι ή κλινική εικόνα του διαστρέμματος, είναι πολλές φορές παρόμοια με του κατάγματος.
ορθοπαιδικές κακώσεις
- Εξαρθρήματα
Εξάρθρημα έχουμε όταν κάποιο οστό, ή οστά, που σχηματίζουν μία άρθρωση βγαίνουν από τη θέση τους λόγω μηχανισμού μεγάλης βίας, μεγαλύτερης από την αντοχή της άρθρωσης. Συχνό είναι το εξάρθρημα του ώμου.
Συνιστάται : Η ακινητοποίηση με κάποιο μαντήλι, ή ελαστικό επίδεσμο που να δένει πίσω από το κεφάλι για το άνω άκρο.
Τα εξαρθρήματα των κάτω άκρων χρειάζονται μεταφορά με φορείο, ειδικά αν πρόκειται για εξάρθρημα του ισχίου.
Να αποφεύγονται: οι μετακινήσεις ειδικά για τα εξαρθρήματα των κάτω άκρων και να αναζητείτε επείγουσα ιατρική βοήθεια. Μη δίνεται νερό, ή τροφή στον τραυματία, γιατί μπορεί να χρειαστεί γενική αναισθησία για την αντιμετώπιση του εξαρθρήματος.
- Κατάγματα των άκρων
Κάταγμα καλείται η διακοπή της συνέχειας του οστού. Μπορεί να είναι ανοιχτό, όταν το οστό εξέχει από το δέρμα, ή κλειστό όταν δεν υπάρχει λύση του δέρματος.
Συνιστώνται τα εξής:
Ειδοποιήστε όσο πιο γρήγορα γίνεται το ασθενοφόρο και αν νομίζετε ότι θα έρθει σύντομα κρατήστε μόνο το τραυματισμένο μέλος με το χέρι σας ώστε να παραμείνει ακίνητο.
Μην μετακινείται τον πάσχοντα, παρά μόνο αν είναι απόλυτη ανάγκη και τοποθετήστε τον σε μια θέση στην οποία αισθάνεται άνετα.
Αν υπάρχει απώλεια των αισθήσεων, ή δυσκολία στην αναπνοή, ή αιμορραγία ασχοληθείτε πρώτα με αυτό και αντιμετωπίστε το κάταγμα αργότερα.
Αντιμετωπίστε το κάταγμα στην θέση που βρήκατε τον πάσχοντα.
Τοποθετήστε πάνω από την περιοχή του κατάγματος μία σακούλα με πάγο, ή παγοκύστη.
Καλύψτε το κάταγμα, αν είναι ανοιχτό, με καθαρές γάζες.
Σε περίπτωση που χρειαστείτε επιδέσμους, φροντίστε να είναι σταθεροί αλλά όχι σφιχτοί ώστε να μην δυσκολέψουν την κυκλοφορία, ή να προκαλέσουν πόνο.
Η ακινητοποίηση μπορεί να γίνει με πρόχειρα μέσα π.χ. ξύλα ή ρούχα.
Πρέπει να αποφεύγονται τα εξής:
Οι άσκοπες μετακινήσεις
Μην προσπαθείτε να κουνήσετε το μέλος που έχει υποστεί κάταγμα.
Μην χρησιμοποιείτε ζεστά επιθέματα, ή ισχυρή επίδεση.
Αν το κάταγμα είναι στο άνω άκρο αφαιρέστε δαχτυλίδια ή ρολόι, γιατί στην περιοχή θα αναπτυχθεί οίδημα που μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην κυκλοφορία του αίματος.
Αποφύγετε το φαγητό ή την λήψη υγρών, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα σε περίπτωση χορήγησης γενικής αναισθησίας στο νοσοκομείο.
- Κατάγματα της σπονδυλικής στήλης
Στα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης, που είναι από τις πιο σοβαρές ορθοπαιδικές κακώσεις χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις μετακινήσεις γιατί μπορεί να προκληθεί σοβαρή νευρολογική επιπλοκή.
Συνιστάται:
Αν ο τραυματίας δεν έχει τις αισθήσεις του να αντιμετωπίζεται σαν να έχει κάκωση στη σπονδυλική στήλη με ιδιαίτερη προσοχή στον αυχένα.
Καλούμε άμεσα ασθενοφόρο και ιατρική βοήθεια.
Αν έχει τις αισθήσεις του και αναφέρει πόνο στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης, ή αδυναμία στα άκρα δεν τον μετακινούμε.
Σε περίπτωση που πρέπει οπωσδήποτε να τον μετακινήσουμε, όπως για παράδειγμα λόγω επικείμενης έκρηξης, ή όταν υπάρχει φωτιά, πιάνουμε γερά τη μπλούζα του θύματος στους ώμους, στέκοντας από πίσω του και στηρίζοντας τον αυχένα και το κεφάλι του στα αντιβράχια μας τον τραβάμε σιγά.
Αποφεύγονται τα εξής:
Δεν δίνουμε τροφή και νερό γιατί μπορεί να χρειαστεί άμεσα γενική αναισθησία.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η μετακίνηση ενός τραυματία με κάκωση στη σπονδυλική στήλη, απαιτεί 3-4 άτομα και φορείο. Αν η κάκωση είναι στον αυχένα χρειάζεται οπωσδήποτε ακινητοποίηση κατά τη μεταφορά.