Οι τραυματισμοί που προκαλούνται από αθλητικές δραστηριότητες (π.χ. διάφορες μορφές κακώσεων, εγχειρητικές παρεμβάσεις κλπ), συχνά εμποδίζουν τη σωστή προπόνηση και την ανταγωνιστική επιτυχία για έναν αθλητή. Ένας τραυματισμός μπορεί να αποθαρρύνει τον αθλητή ή ασκούμενο να απολαμβάνει τα οφέλη της άσκησης.

Η ταχύτερη δυνατή αποκατάσταση των αθλητικών κακώσεων είναι πολύ σημαντική. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν μεθόδους όπως ξεκούραση, πάγο κλπ για την αποκατάσταση τους, και παραβλέπουν τη σημαντικότητα της διατροφής.

Ποιες είναι οι ανάγκες του σώματος σε διαφορετικές θρεπτικές ουσίες όπως, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, βιταμίνες και άλατα για την ταχύτερη δυνατή αποκατάσταση;

Πρωτεΐνη

Μετά από κάποιο τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση ή συνδυασμός και των δυο, παρατηρείτε αρκετά μεγάλος καταβολισμός των πρωτεϊνών με συνέπεια την απώλεια μυϊκού ιστού. Αυτό ακολουθείτε από παράλληλες απώλειες καλίου, θείου, φωσφόρου και ασβεστίου.

Η απώλεια πρωτεΐνης μπορεί να οφείλετε όχι μόνο στο τραύμα αλλά και στην κακή διατροφή, δηλ. στη μείωση της κατανάλωσης θερμίδων. Για την ταχύτερη δυνατή ανάρρωση του οργανισμού είναι σημαντική η κατανάλωση αυξημένης ποσότητας πρωτεΐνης στη διατροφή. Στόχος της αυξημένης ποσότητας πρωτεΐνης είναι:

Η δημιουργία νέου μυϊκού ιστού. Για την σύνθεση νέου μυϊκού ιστού είναι απαραίτητη η σωστή ποσότητα αμινοξέων, τα οποία μεταφέρονται με το κυκλοφοριακό σύστημα στις τραυματισμένες περιοχές.

Έλεγχος οιδήματος. Η μειωμένη πρόσληψη πρωτεΐνης στη διατροφή, προκαλεί μείωση της πρωτεΐνης που κυκλοφορεί στο αίμα και την δημιουργία οιδήματος λόγω μείωσης της οσμωτικής πίεσης του αίματος. Η δημιουργία τοπικών οιδημάτων π.χ. οιδήματα στην χειρουργημένη περιοχή, επιδρούν αρνητικά στην διαδικασία επούλωσης με αποτέλεσμα τη μείωση του ρυθμού αποκατάστασης του τραύματος.

Προστασία εναντίον της μόλυνσης του οργανισμού. Τα αμινοξέα που προέρχονται από τις πρωτεΐνες των τροφών χρησιμοποιούνται σαν δομικά υλικά σε ουσίες όπως τα αντισώματα, τα αντιγόνα, τα λευκά αιμοσφαίρια, οι ορμόνες και τα ένζυμα οι οποίες συμμετέχουν στον μηχανισμό προστασίας του οργανισμού κατά της μόλυνσης.

Η πρωτεΐνη έχει σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση και αποθεραπεία των καταγμάτων ή χειρουργικών επεμβάσεων που στοχεύουν στην σύνθεση νέων ιστών. Βοηθάει στη δημιουργία νέου κολλαγόνου ιστού, αφού το κολλαγόνο είναι ένας πρωτεϊνούχος συνδετικός ιστός, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 34% της ολικής πρωτεΐνης του σώματος και περίπου 1/3 του βάρους του οστίτη ιστού (κόκκαλο). Επίσης οι τένοντες, οι σύνδεσμοι και οι απονευρώσεις αποτελούνται εξολοκλήρου από κολλαγόνο.

Υδατάνθρακες

Η αύξηση των υδατανθράκων (60-70% των θερμίδων) θα εξασφαλίσει ότι οι πρωτεΐνες θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την δημιουργία πρωτεϊνούχων ουσιών και όχι για να καλύψει τυχόν ελλείψεις σε υδατάνθρακες.

Λίπος

Η κατανάλωση λίπους πρέπει να περιοριστεί και να καλύπτει μόνο τις απαραίτητες ανάγκες. Η εναπόθεση λίπους σε τραυματισμένες περιοχές εμποδίζει στην επούλωση και προδιαθέτει τον οργανισμό σε μολύνσεις και αιματώματα.

Ενέργεια

Οι περισσότεροι τραυματισμένοι αθλητές μειώνουν δραματικά την κατανάλωση των ημερήσιων θερμίδων για να αποφύγουν να πάρουν βάρος. Εφόσον ο αθλητής ή ασκούμενος έχει μειωμένη αθλητική δραστηριότητα, οι θερμιδικές ανάγκες μειώνονται κατά την διάρκεια του τραυματισμού. Παρόλα αυτά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι ένας τραυματισμός αυξάνει τις ημερήσιες θερμιδικές ανάγκες ιδιαίτερα αν το περπάτημα γίνετε με τη χρήση πατερίτσας όπου η ενεργειακή δαπάνη αυξάνετε δυο με τρεις φορές περισσότερο από το κανονικό περπάτημα.

Βιταμίνες

Κάποιες βιταμίνες έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση και αποθεραπεία των αθλητικών κακώσεων.

Η βιταμίνη C βοηθάει στην τελική σύνθεση του κολλαγόνου. Η βιταμίνη C βρίσκεται στο πορτοκάλι, λεμόνι, γκρέιπ φρουτ, ακτινίδιο, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μπρόκολο.

Το ασβέστιο πρέπει να διατηρείται σε επαρκής ποσότητες γιατί είναι από τα πιο βασικά μέταλλα στα κόκαλα, όπως επίσης και η βιταμίνη D η οποία σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα οστεοπόρωσης και κινδύνου για κατάγματα.

Οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες δηλ. το φολικό οξύ, βιταμίνη Β6, Β12 και παντοθενικό οξύ, έχουν σημαντικό όλο στην δημιουργία αντισωμάτων, βοηθώντας να επουλώσει ο τραυματισμένος ιστός πιο γρήγορα και να μειώσει τις πιθανότητες μόλυνσης.

Τα ω3 λιπαρά οξέα βοηθάνε τους συνδέσμους να είναι εύκαμπτοι και ευλύγιστοι. Επίσης μειώνουν την πιθανότητα φλεγμονής και προστατεύον τους χόνδρους. Τα ω3 λιπαρά βρίσκονται στα λιπαρά ψάρια π.χ. σολομό, ρέγκα, σκουμπρί, σαρδέλες, στο λιναρόσπορο και τα καρύδια.

Όλα αυτά θα βοηθήσουν στο σωστό επανεφοδιασμό του σώματος, με στόχο τη γρήγορη επούλωση των τραυματισμένων ιστών και την επιστροφή του αθλητή ή ασκούμενου στην ενεργό δράση.